"In the home of the future... our rooms will descend close to the ground, and the garden will become an integral part of the house. The distinction between the indoors and the out-of-doors will disappear. The walls will be few, thin, and removable. All rooms will become parts of an organic unit instead of being small separate boxes with peep-holes."
                                      Rudolph Schindler, architect (z ksiazki Kurta Teske "Femg Shui for Success")

Niedawno bylam w cieplarni Ogrodow Botanicznych w Burlington. Wyjatkowo udalo mi sie wyrwac z domu tylko z mezem (zostawilismy nasza trojke pod opieka Alexa i Isli, korzystajac z okazji, ze wlasnie byla to nasza ktoras z kolei rocznica slubu) i dzieki temu rzeczywistosc w ogrodach, tego dnia, byla mniej rozbiegana i krzykliwa. Gdy siedzielismy sobie spokojnie na lawce, podziwiajac roznorodnosc form roslinnych zgromadzonych w jednym miejscu,w pewnym momencie zdalam sobie sprawe, ze to moglby byc moj dom. Oczywiscie nie taki duzy, ale otwarty, z podloga z blokow kamiennych w ksztalcie sciezki, z lozkami ukrytymi wsrod roslin i swiatlem z kazdej sciany i sufitu. Zawsze marzyl mi sie taki oddzielny pokoj, gdzie w zimie roslyby rosliny i mozna byloby szybciej doczekac wiosny, caly (albo prawie caly) oszklony. Dlaczego wiec nie mieszkac w wiecznie zielonym ogrodzie? Gdzie od razu mozna jednoczesnie hodowac wlasne pomidory, gotowac, spac, i ogladac telewizje?