Jeden z moich bardziej ulubionych wierszy na dobranoc (w wykonaniu Shela Silversteina):

MONSTERS

There are hungry monsters under my bed,

Growlin’ at me ‘cause they haven’t been fed.”

That’s what Harry McGilly said.

His father just smiled and said,

“Ho-ho-ho, fraidy-cat Harry,

Monsters are just imaginary.”

But Harry McGilly cried out all night,

“There are hungry monsters -  I know I’m right.”

So just to prove that Harry was silly,

Under the bed crawled Mr. McGilly.

Harry heard a “chomp”, he heard a “slurp,”

He heard a “gulp,” he heard a “burp.”

And now little Harry sleeps sound in his bed,

‘Cause there are no monsters, as father said,

(And if there are – well – they’ve been fed.)

Good Night!!!!!

No dobra, nie bede owijac w bawelne, gralismy z Michalem w kulki.
A oto dowod:

Michal wygral... Choc mowil, ze byl remis...
Kulki, czyli marbles po angielsku, jak sie im przyjrzec z bliska, to sa takie ladne!!! Z malymi kropeczkami, niektore z zylka innego koloru, inne z takim jakby okiem w srodku, a jedna nawet jednokolorowa, czerwona, ale ten czerwony tez niezwyczajny.
Po angielsku, gdy chemy powiedziec, ze ktos rozum stracil to mozna uzyc zwrotu: he lost his marbles.
A dzis zwariowalismy i z okazji Alexa urodzin bylismy w kinie na "Hobbicie". Kino fajne, takie nowoczesne, jedzenie sprzedaja, statki kosmiczne nad glowa sie bujaja, schody wysokie ze az do nieba i w ogole. Swiatla, gry zrecznosciowe i komputerowe, oczywiscie popkukurydza i napoje w kubkach litrowych.

Ale kino!

Pod stolem...

Nad stolem...

 
 I oprocz tego dzieci wychodzily na podworko:

 Do nastepnego!!!